Bu sayfa Boncuk’un, bir küçük floryanın hatırasına hazırlandı, dünyanın en akıllı ve en güzel kuşuna. Ondan geçmiş zamanda sözetmek ne kötü. Bir gece ansızın öldü Boncuk. O ufacık şey, gitti ve kocaman bir boşluk yarattı, ne tuhaf… Kuşlar, sanıldığından çok daha akıllı, çok daha duyarlılar. Bunu ancak onlara yakınlaşabilirseniz anlıyorsunuz.

Biraz daha kalsaydın ya Boncuk, biraz daha…

Aşağıdakiler Boncuk yaşarken onun için yazılmıştı:

Boncuk bir Florya, yani bir Carduelis Chloris. Bilimsel tanımıyla, 13-14 cm boylarında, 25-27 cm kanat genişliği olan ağaçlıklarda ve fundalıklarda yaşayan yeşil-sarı renkli ispinozgillerden tanelerle beslenen bir kuş türü. Yandaki fotoğraflara bakılınca, daha iyi anlaşılıyor nasıl bir şey olduğu. Deneyimler, ayçekirdeğini ve kenevir tohumunu çok sevdiğini gösteriyor.

Boncuk, yaklaşık 13 yıllık kafes hayatından sonra özgürlüğüne kavuştu. Şu anda evin bir odası ona ait.

Keyfi yerindeyse ne ala! İlgiyi karşılıksız bırakmaz, oyunlara katılır. Çok fazla yaklaşılırsa, dudaklardan ısırır. Her nedense, kendisinden korkulması gerektiğini düşünüyor! Keyifli değilse sırtını döner ve gözlerini sabit bir noktaya diker. Böyle zamanlarda sırnaşmak nafiledir, asla yüz vermez ve yaklaşmakta ısrar edilirse uçup başka bir yere konar.

Boncuk oldukça yaşlı aslında ama enerjisinden hiç bir şey kaybetmemiş gibi görünüyor. Çok ta akıllıdır, cin gibidir cin. Uykusu geldiğinde kafesine gider ve odada bulunan varsa “ışığı kapat ta uyuyalım” bakışları atar. Odanın sahibi o olduğuna göre yapacak başka bir şey yoktur. Işık kapatılır ve Boncuk uyumaya bırakılır.

Ha, bir de kıskançtır, öyle böyle değil. Onun yanında başka bir kuşla ilgilenmek en az bir hafta Boncuk’la küs kalmak demektir.